Ni pies, ni wydra coś na kształt świdra. Border Terrier |
Gdzieś, kiedyś wyczytałam, że Border terrier to taki najmniej terierzy ze wszystkich terierów. Terierem jednak jest, i to z krwi i kości. To małe pieski z wielkim sercem, szczyptą upartości i zdumiewającą umiejętnością wyszukiwania… wygodnych miejsc do spania. Doskonale dotrzymują kroku w dłuższych i krótszych trekkingach, z chęcią potowarzyszą w konnej przejażdżce lub w oglądaniu serialu na kanapie. Z wyglądu są kompletnie niepozorne, dlatego, choć dość często pojawiają się na planach filmowych, zazwyczaj są obstawiane w roli kundelków. Dla wprawnego oka charakterystyczna „wydrza głowa” jest nie do podrobienia i nie do pomylenia z żadną inną rasą.
CO WYNIUCHASZ? • Pochodzenie rasy Border Terrier • Aktywność • Zdrowy jak wydra • Co musi wiedzieć przyszły opiekun? • Spacerowe aktywności • Czy na pewno chcesz border terriera? |
Pochodzenie rasy Border Terrier
Border terriery są rasą psów myśliwskich. Pochodzą z pogranicza Anglii i Szkocji, a pierwsze wzmianki o podobnych psach są już ze średniowiecza, gdzie często towarzyszyły zwykłym ludziom w codziennych sprawach. Od dawien dawna psy przypominające dzisiejsze bordery pomagały myśliwym w polowaniu na lisy, borsuki i wydry. Oczywiście, jak większość terierów, były także pogromcami gryzoni. Początkowo mało kto zwracał uwagę na ich wygląd. Miały być inteligentnymi, sprytnymi myśliwymi, którzy dogadają się ze sforą innych psów podczas polowania. Długie łapki były dodatkowym atutem, dzięki którym psiaki nadążały za końmi i innymi dużymi rasami myśliwskimi. Z biegiem lat wyłonił się obraz dzisiejszego border terriera, którego wzorzec został uznany przez Angielski Kennel Club niecałe 100 lat temu, w 1930 roku. Początkowo obawiano się, że uznanie rasy może negatywnie wpłynąć na ich charakter i użytkowość. Całe szczęście bordery pozostały w dużej mierze sobą do dziś. W Polsce pierwsi przedstawiciele rasy pojawili się w 2000 r. Dziś jest ich już trochę więcej, choć dalej pozostają niepopularną rasą. Za granicą popularniejsze i chętnie wybierane jako psy rodzinne.
|
Aktywność
Borderki to rasa dość aktywna, chociaż wspólne wylegiwanie na kanapie to też ważny punkt w ich planie dnia. Sprawdzą się jako psiaki rodzinne, o ile wszystkie ich potrzeby będą zaspokojone. W sportach widuję pojedynczych przedstawicieli tej rasy. Okazuje się, że nie jest to przypadek, chociaż dla chcącego… Można próbować z border terriera zrobić gwiazdę wyczynowego sportu, ale gwarancji nie daję.
Sporty, w których doskonale się odnajdują to oczywiście nosework i różna praca węchowa (tutaj błyszczą geniuszem) oraz rally-O. Bardziej ambitny przewodnik może odnaleźć się z border terrierem w obedience, flyballu, a nawet w obronie sportowej. Ze względu na predyspozycje rasowe i historię rasy do dziś wykorzystuje się je jako psy myśliwskie i norowce.
Zdrowy jak wydra
Niewątpliwym plusem rasy jest to, że od wieków jej przedstawiciele nie byli hodowani ze względu na piękny wygląd. Najważniejszy był charakter i odnajdywanie się w codziennych zadaniach. Dziś skutkuje to tym, że border terriery są rasą zdrową i stabilną psychicznie. Problemy zdrowotne jakie mogą występować u rasy to:
- uwarunkowana genetycznie nietolerancja glutenu,
- problemy neurologiczne: padaczka, SLEM,
- wypadanie rzepek.
Co musi wiedzieć przyszły opiekun?
- Zaprzyjaźnij się z groomerem, albo sam skończ krótki kurs trymowania. Trymowanie pozwala na zachowanie odpowiedniej struktury i właściwości sierści u tej rasy. Niestety trwa koszmarnie długo, jest dość drogie, i mało który groomer ogarnie je wystarczająco dobrze. Taka impreza czeka was co 3 miesiące, jeżeli myślisz o karierze wystawowej.
- Kup więcej poduszek. To nie żart, bo te psy po prostu lubią spać na podusiach.
- Twoja przestrzeń na kanapie ulegnie zmniejszeniu.
- Chociaż border to mały pies, nie zdaje sobie z tego sprawy. Zawsze będzie uważał, że jego porcja jedzonka jest za mała, a ilość wydawanych smaczków to kpina. Nie przyjmuj wniosków o zwiększenie racji żywieniowej.
- Pogódź się z tym, że prawie nikt nie zna rasy twojego psa, a pytania “z którego schroniska jest”, są na porządku dziennym.
- Brak konsekwencji będzie wykorzystany przeciwko Tobie.
- Możesz zaniedbać szkolenie i socjalizację, jeżeli twoim marzeniem jest szczekający na wszystkich uciekinier.
- Zaakceptuj to, że spacery w lesie już nie będą takie same. Będziecie szukać tropów i zwierzyny, a każdy spacer to nowa przygoda.
- Koty i gryzonie pod jednym dachem mogą (choć nie muszą) mieć ciężki żywot i być stałym obiektem zamachów na ich życie. Potrzebny jest odpowiedni trening od samego początku, inaczej instynkt może wziąć górę.
fot. @weim_lycka.psierozumowanie
Spacerowe aktywności
Border chętnie będzie towarzyszył podczas trekkingu na dłuższych i krótszych wycieczkach dzielnie tuptając obok swojego przewodnika. Bardzo lubi używać swojego nosa, dlatego wszelkie zabawy węchowe na pewno spodobają się każdemu przedstawicielowi rasy. Można np.rozsypać smakołyki w trawie, ukryć w korze drzewa. Dla bardziej zaawansowanych super ćwiczeniem i zabawą będzie szukanie „zaginionej” zabawki.
Większość border terrierów chętnie pobawi się piłeczką, choć tutaj warto zachować umiar. Zabawa w aportowanie powinna należeć do tych najsilniej reglamentowanych i zawsze pod kontrolą mądrego przewodnika. Terier także chętnie wejdzie w zabawę szarpaczkiem, co można wykorzystywać jako nagrodę w krótkich sesjach treningowych.
Czy na pewno chcesz border terriera?
Jeżeli zastanawiasz się nad border terrierem, to musisz wiedzieć, że chociaż rasa ma w nazwie BORDER, to niewiele ma wspólnego z border collie. Border terrier bez mrugnięcia okiem odmówi pracy, jeżeli warunki nie będą takie, jak sobie zażyczy. Z przyjemnością zawącha się w lesie w tropach zwierzyny, a bez odpowiedniego treningu, instynkt myśliwski weźmie górę i tyle psa widzieli. Chociaż małe ciałkiem, bywają uparte i jeżeli tylko wymyślą sobie coś w tych łepetynach, z uporem maniaka będą chciały to zrealizować. Twardo prezentują swoje zdanie na każdy temat. Warto zaznaczyć, że nie są aż tak szczekliwe jak zwykło się określać inne teriery. Nie zmienia to faktu, że każdy intruz za drzwiami zostanie oszczekany.
Sierść border terriera to jeden z elementów zaskoczenia dla większości osób. Teoretycznie pielęgnacja u tych psów nie należy do skomplikowanych, należy wziąć pod uwagę wysokie koszty usług groomera, które będą niezbędne co jakiś czas. Przed trymowaniem szorstka niczym szczecina dzika, po nim - milutka i mięciutka.
Pomimo, że border terrier to mała rasa psa, nie zmniejsza to ich potrzeb jako psa w ogóle. Wymagają odpowiedzialnego treningu, dawki aktywności, zdrowej i zbilansowanej diety oraz spokojnego odpoczynku. Niezbędna jest też umiejętnie przeprowadzona socjalizacja od pierwszych dni w nowym domu. Błędy mogą skutkować problemami behawioralnymi w przyszłości.
Luiza S.
Wyjątkowe, wspaniałe psy! Bardzo lojalne i oddane swojemu opiekunowi. Inteligentne, bystre, szybko się uczą i chętnie współpracują z człowiekiem. Bardzo proludzkie, bez cienia agresji. Tolerują właściwie wszystkich. Mimo swojej upartości jednak posłuszne. Ja mojego mogę spuścić ze smyczy w dowolnym miejscu. Nie ma opcji, że nie wróci. Przywołanie na gwizdek opanowane do perfekcji! Zgadzam się z tym, że to taki trochę terrier, a trochę nie ;) Nie zgadzam się natomiast, że obszczekają każdego. To bardzo zrównoważone, stabilne psychicznie psy. Jeżeli są hałaśliwe to znaczy, że coś było mocno nie tak z ich socjalizacją. Mieszkamy na parterze i mój borderek nie reaguje ani na to, co się dzieje pod balkonem, ani na klatce schodowej. Nie szczeka praktycznie wcale. Jedynie na domofon, ale w momencie otwierania drzwi już się uspokaja. Nawet inne szczekające psiaki go nie ruszają. Cudowna rasa. Najlepszy pies, jakiego miałam w życiu. Skradł moje serce i już wiem, że będzie stałym gościem w moim domu. Border terrier i... długo, długo nic