Walentynki z psem i drugą połówką. Czy pies może być zazdrosny o partnera? |
Poznawanie się, pierwsze spotkania i motyle w brzuchu to wspaniały czas dla pary. Nie jest on jednak tak cudownym okresem dla psa, ponieważ przecież jego najukochańsza Pani na świecie poświęca uwagę komuś innemu, zamiast głaskać za uchem na kanapie lub bawić się. Psia zazdrość to kontrowersyjny temat, często poruszany w momencie gdy pies wykazuje różnorakie niepożądane zachowania przez opiekuna, na pozór wyglądające dla człowieka jak oznaka zazdrości.
|
CO WYNIUCHASZ? • Zazdrość psów – na czym polega i czy istnieje? • Nowy partner, od czego zacząć? • Zachowania psa, nazywane przez człowieka zazdrością • Uzależnienie psa o siebie • Druga połówka, również ma swój obowiązek względem psa |
Zazdrość psów – na czym polega i czy istnieje?
Zazdrość to dość powszechna emocja we współczesnym świecie, polega na odczuwaniu bardzo intensywnej chęci posiadania czegoś lub ochrony za wszelką cenę. U psów natomiast takie zachowanie nazywa się bardziej obroną zasobów, niż samą w sobie zazdrością. Czworonożni przyjaciele odczuwają zazdrość w swój własny, indywidualny sposób, płynie ona zwykle z zaciekawienia się nowym człowiekiem, niewiedzy co może wyniknąć z kontaktu z nim, poczucia zagrożenia oraz odczuwania bardzo dużych emocji, z którymi nie zawsze są sobie w stanie poradzić w momencie gdy w ich życiu pojawia się inny, nowy człowiek a w dodatku spędza bardzo dużo czasu z ich opiekunem.
Nowy partner, od czego zacząć?
Tak jak już wyżej napisałam, w momencie gdy dwoje ludzi zbliża się do siebie i zacieśnia swoją relacje, pojawia się mnóstwo rozmów, spędzania wspólnego czasu, organizowania dnia tak, aby jak najwięcej przebywać razem. Wiem jak jest, jako szczęśliwa narzeczona jednego z najwspanialszych mężczyzn na tej ziemi. :) Grunt to nie dać się całkowicie porwać motylkom i zadać sobie pytanie: „A gdzie w tym wszystkim jest mój pies?” Nowy partner jest ciekawą osobą nie tylko dla Ciebie, ale również dla Twojego psa, daj mu możliwość poznania go w odpowiedni sposób, aby łatwiej było mu zaakceptować ewentualne rozpoczęcie Twojego życia partnerskiego.
Od czego możesz zacząć?
- Opowiedz partnerowi o swoim psie, zwróć uwagę na cechy jego rasy oraz poinformuj, co lubi a czego nie lubi, bądź w którym miejscu lubi być głaskany lub nie. Dzięki temu unikniesz niepotrzebnej „wpadki” przy pierwszym spotkaniu.
- Poznaj psa z partnerem na neutralnym gruncie, może zamiast wychodzić do kawiarni na kawę, wybierzcie aktywny spacer po lesie z kawą w termosie.
- Nie przyspieszaj tempa, najpierw kilka wspólnych spacerów a później spotkanie w domu.
- Podczas pierwszej wizyty partnera w mieszkaniu, zwróć uwagę na zachowanie psa, sygnały takie jak: szczekanie, odwracanie głowy, zagradzanie drogi partnerowi lub intensywne dyszenie, mogą świadczyć o dyskomforcie, którego powodem jest obecność nowej osoby. W takiej sytuacji zmniejsz wymagania i zamień formę spędzania czasu w mieszkaniu, na spacer. Jeśli natomiast pies nie będzie wykazywał takich zachowań, tzn. że masz już za sobą pierwszy krok do sukcesu!
- Na spotkaniach pamiętaj, aby uwaga którą poświęcasz drugiej połówce była proporcjonalna do tej poświęcanej psu, aby nie poczuł się odrzucony.
Zastosowanie takich strategii działania, nie daje jednak gwarancji, że pies w pełni zaakceptuje Twojego nowego partnera. Z czasem może stać się on dla psa intruzem, odbierającym mu najważniejsze co ma – opiekuna. Musisz mieć oczy szeroko otwarte i obserwować mowę ciała swojego psa, oraz jego zachowania.
Zachowania psa, nazywane przez człowieka zazdrością
- Wymuszanie uwagi – zwykle pojawia się, gdy pies poczuje się mniej ważny, niezauważany, spacery staną się krótsze, głaskania jest mniej, a połowę wolnej przestrzeni zajmie nowy członek domu. W takiej sytuacji należy zastanowić się czy faktycznie tak jest, jeśli Ty nie masz sobie nic do zarzucenia, a pies wymaga od Ciebie za dużej uwagi, narzuca się notorycznie mimo wystarczającej ilości uwagi, spacerów i zaspokojenia podstawowych potrzeb, ignoruj go lub izoluj w drugim pokoju, dając mu tym samym czas na wyciszenie się, nie daj sobie wejść na głowę. Nie ma w tym nic złego, nie krzywdzisz psa, wręcz przeciwnie – uczysz go.
Przykładowo: Wróciliście z 2-godzinnego spaceru z psem. Pupil dostał jeść, pić, na spacerze był trening, zabawa, w domu dodatkowo na wyciszenie gryzak lub kong, a pies wciąż gdy nawiązujesz dialog lub zaczynasz głównie spędzać czas ze swoim partnerem, skacze, piszczy, trąca łapą. Wiedz, że nie jest to zachowanie, które możesz tolerować i głaskać za to psa po głowie. Tendencje do takich zachowań mają szczeniaczki, którym szczególnie brakuje atencji właściciela. Nie jest jednak dobrym rozwiązaniem godzenie się na wszystko, co pies sobie tylko zażyczy, ponieważ z czasem zacznie to wykorzystywać i o spokojnym obejrzeniu filmu lub zjedzeniu obiadu w towarzystwie drugiej połówki będziesz mógł zapomnieć.
- Szczekanie lub skakanie na partnera podczas przytulania się – psy to drapieżniki, których przodkowie jeszcze setki lat temu walczyli na śmierć i życie między sobą o skrawek pożywienia. Tendencją drapieżników podczas walki jest obskakiwanie siebie w pozycji stojącej, na dwóch tylnych łapach, przekazując sobie ciosy przednimi łapami, co wizualnie może wyglądać jak ludzkie przytulenie. Obejmowanie się dwojga osób, w oczach czworonoga jest sygnałem niepokojącym, świadczącym o agresji, na podstawie skojarzeń w psiej głowie wytwarza się potrzeba reakcji i obrony osoby bądź rozdzielenie, potencjalnych „przytulaczy” za pomocą najczęściej szczekania lub obskakiwania. Nie karć psa za to, spróbuj zrozumieć, wprowadź trening samokontroli i stopniowo ćwicz odpowiednią reakcje na przytulenie.
[product id="1366, 1364, 1652, 1361, 600, 1016" slider="true"]
- Wskakiwanie między parę – podczas oglądania telewizji, siedzenia na kanapie, lub spacerów. Psy posiadają tendencje do rozdzielania swojego opiekuna od drugiej osoby za pomocą własnego ciała. Zachowanie to może świadczyć o potrzebie większego bezpieczeństwa u psa, osoba która dopiero co pojawiła się w życiu opiekuna, zwykle długo musi pracować na zaufanie psa. Zdarza się, że pies nie ufa partnerowi, przez co nie chce zostawiać swojej ukochanej Pani z nim samej i chce mieć kontrolę nad ich fizycznym kontaktem. Sytuacja natomiast jest inna, gdy pies przywykł już do nowego partnera, ufa mu, ale wciąż próbuje skupić uwagę na sobie, mieć swojego opiekuna tylko i wyłącznie dla siebie. Pies wysyła partnerowi sygnały ostrzegawcze lub dystansujące, poprzez spojrzenia, kłapanie zębami, czy powarkiwanie, wtedy zachowanie to należy przyporządkować do bronienia zasobu, którym w tym przypadku jest jego własny opiekun.
- Kopulowanie – psy są doskonałymi obserwatorami, mają również niesamowity węch dzięki któremu wyczuwają przypływ emocji, adrenaliny, czy podniecenia u człowieka. Cechy te czynią te zwierzęta wyjątkowymi, ale również wpływają na ich funkcjonowanie i psychikę. Przez wyczuwanie emocji ludzkich, czworonogi bardzo często nie radzą sobie ze swoimi emocjami kumulującymi się w ich głowie pod wpływem zapachów unoszących się w powietrzu lub zachowań ludzkich, które doskonale potrafią odczytywać, co wpływa na uaktywnienie się odruchów kopulacyjnych, względem np. nogi opiekunki, poduszki, lub partnera. I nie... nie znaczy to, że pies chce Cię „zgwałcić” jak wiele osób, a szczególnie nastolatków by w dzisiejszych czasach powiedziało… On po prostu nie potrafi sobie poradzić z tym co dzieje się w jego głowie, a tym samym prosi Cię o pomoc. W takiej sytuacji zadbaj o wyciszenie psa i jeśli trzeba przerwij na chwile romantyczny wieczór, dając mu chwile na akceptacje sytuacji oraz ochłonięcie. Dobrym rozwiązaniem byłoby podarowanie psu w takiej sytuacji np. maty do lizania lub Konga z zawartością pasty. Przypominam – lizanie wpływa relaksująco i uspokajająco na psa. Działanie to, na pewno zajęłoby psa na jakiś czas, a Ty mógłbyś wrócić do korzystania z wieczoru z drugą połówką.
- Kładzenie się na łóżku w momencie gdy partner zawita w mieszkaniu – zachowanie to może świadczyć o obronie łóżka jako swojego zasobu, tym bardziej jeśli pies wykazuje sygnały dystansujące lub grożące człowiekowi. Takie wydarzenie może mieć miejsce jeśli opiekun psa, do momentu poznania nowego partnera spał tylko i wyłącznie z psem w łóżku, a później gdy pojawiła się druga połówka, wylądował na podłodze. Nie można dziwić się uaktywnieniu, takiego zachowania, jeśli obecność partnera w miejscu, które do tej pory pies interpretował jako swoje własne, nie została odpowiednio wprowadzona.
Punktem kulminacyjnym wyżej wymienionych zachowań jest reakcja opiekuna na daną sytuację, pamiętaj o tym, że tylko Ty jako właściciel czworonoga możesz zwracać mu uwagę, gdy postępuje w sposób niewłaściwy i nieakceptowany przez Ciebie lub Twojego partnera. Zwracanie psu uwagi, przez Twoją drugą połówkę może wpłynąć negatywnie na ich relacje i drastycznie wydłużyć proces akceptacji nowej osoby, lub całkowicie go uniemożliwi.
|
Uzależnienie psa o siebie
Cieszę się, że coraz więcej osób traktuje psy jak członków rodziny, należy jednak znać granicę relacji i nie pozwolić na to, abyś stał się dla psa jedynym możliwym obiektem zainteresowania i posiadania, ponieważ doprowadzisz tym do obsesji i uzależnienia psa od swojej własnej osoby. Pies w takiej sytuacji nie będzie chciał odchodzić od Ciebie na krok, zostawać sam lub z inną osobą w domu, lub nawet bawić się ze swoimi czworonożnymi psimi przyjaciółmi. Będzie miało to również wpływ na jego zachowanie w momencie, gdy w Twoim życiu pojawi się ktoś inny, z kim będzie musiał się Tobą dzielić. Niewykluczone, że pies w takiej sytuacji zademonstruje wszystkie wyżej wymienione przeze mnie zachowania, a nawet skłoni się ku agresji w stosunku, co do Twojej drugiej połówki. Kochaj psa, ale nie doprowadzaj do uzależnienia go od siebie, ponieważ może nieść to za sobą szereg problemów, a nawet wpłynąć na rozwój lęku separacyjnego, o którym przeczytasz więcej w artykule: „Boję się zostać sam... czyli wszystko o lęku separacyjnym u psa”. Dbaj o pewność siebie swojego psa i ucz go dzielenia się Tobą z innymi, najlepiej od samego początku Waszej wspólnej przygody, gwarantuję, że zaowocuje to w przyszłości.
Druga połówka, również ma swój obowiązek względem psa
Pisałam już wiele o tym, co powinien lub nie powinien robić opiekun psa, natomiast gdzie w tym wszystkim nowy partner? Teraz podzielę się dobrą radą jeśli o niego chodzi. Sama z własnej sytuacji życiowej wiem, że zdobywanie serca osoby, która jest opiekunem psa, to jak zdobywanie dwóch serc – opiekuna i psa. Druga połówka powinna przekonać psa do swojej osoby, nie naciskać, obserwować jego zachowania a przede wszystkim poświęcać psu czas. Dobrym pomysłem na poprawę relacji partner vs opiekun, jest wprowadzenie wspólnego zajęcia, w którym będą uczestniczyć tylko oni dwoje, bez ingerencji opiekuna psa w formę spędzania czasu. Może być to np. jeden z psich sportów, jak nosework lub psi fitness, w zależności od tego w czym czworonożny przyjaciel lepiej się czuje. Najważniejsze, aby był to czas spędzany tylko z partnerem opiekuna psa. Pupil dzięki temu zbuduje mnóstwo pozytywnych skojarzeń i cieplej spojrzy na Twoją drugą połówkę, a może nawet zacznie kochać ją tak bardzo, jak kocha Ciebie.
Podsumowując… Psy odczuwają zazdrość w swój własny indywidualny sposób, który różni się od emocji ludzkiej. Nie należy przyporządkowywać każdego psiego zachowania, na pozór demonstrującego zazdrość w sposób jednostkowy. Każde zachowanie czworonoga ma swoje podłoże oraz przyczynę, nad którym w sytuacji okazywania, należy się pochylić, przyjrzeć i poszukać źródła problemu a następnie rozsądnego rozwiązania.
Mam nadzieje, że rozwiałam wątpliwości co do kwestii psiej zazdrości, jeśli jednak wciąż masz problem z kategoryzowaniem zachowania Twojego psa i zastanawiasz się czy jest on zazdrosny o Twojego partnera lub partnerkę, a może podłoże danego działania, tkwi w czymś zupełnie innym, zostaw komentarz lub napisz do mnie na Instagramie @patka_ipsiachatka, chętnie odpowiem na pytania.
Bez względu na to z kim spędzasz walentynki, życzę Ci aby był to udany dzień, pełny miłości i sympatii!